‘WAT IK GELOOF’

WAT IK GELOOF
Bij de voorbereiding voor de oecumenische Eenheidszondag raakten we in gesprek over: wat geloof ik, wat geloven we samen en kun je als individu nog invoegen in een klassieke geloofsbelijdenis?
Aanleiding was het gegeven dat 1700 jaar geleden het begin werd gemaakt met het opstellen van de Geloofsbelijdenis van Nicea.
Mij ontroerde het dat er toen ook al vanuit de hele wereld mensen bij elkaar kwamen om – bij alle verscheidenheid die er was – samen te zoeken naar goede woorden om te belijden dat we Jezus ‘uit de Hoge’ hebben ontvangen, en dat Hij in ons midden God laat zien. Het plaatje dat ik me bij dat Concilie van Nicea voorstel ziet eruit zoals een moderne mondiale klimaats- of ander ‘top’-ontmoeting.
Toen draaide alles om de verhouding tussen Jezus, God en de heilige Geest. Maar als ik het nu lees raken vooral de woorden ‘God uit God, Licht uit Licht’ mij… Het valt mij niet zwaar om in te voegen in deze oude woorden, omdat ik er het zoeken uit elke tijd in kan herkennen. Zoals ik ook graag invoeg als mensen van nu tasten naar woorden voor wat zij geloven. Zoals ds. Margriet Gosker:

‘Ik geloof in God, die mens en wereld heeft geschapen, die mij een plaats geeft om te wonen, adem om te leven, oor om te luisteren, stem om te spreken, geest, levenskracht en moed om mijn weg op aarde te gaan.
Ik geloof dat God zich kennen laat in Jezus Christus, die trouw is aan de Eeuwige, aan zichzelf, aan zijn roeping, die geduldig is in zijn omgang met mensen, vrouwen, mannen, kinderen, hen uit laat spreken, tot hun recht laat komen, die geduldig is in zijn lijden, in de weg die hij moest gaan door vernedering en dood onder en aan het kruis opdat geen mens verloren zou gaan in zonde en schuld.
Ik geloof in Christus Jezus, die de Opstanding is en het Leven, de Rechtvaardige, die mij en alle mensen oproept tot daden van gerechtigheid, strokend met Gods bedoelingen voor deze wereld.
Ik weet dat ik mij voor hem heb te verantwoorden voor wat ik zeg en denk, voor wat ik doe en nalaat. En ik vertrouw dat ik bij hem vergeving vind wanneer ik faal.
Ik geloof in God die naar mij taalt en op mij rekent, mij bij de hand genomen heeft, mij wil leiden door zijn Geest en mij zal bergen in de Eeuwigheid. Ja, dat geloof ik.’
Daar kan ik van harte ‘Amen’ op zeggen. Ds. Renske Zandstra

Lees meer in het kerkblad Onderweg januari 2025